رمضان زمان ودلوقتى

مشهد 1
من سنين طويلة لما كنا صغيرين أول ما المغرب يدن تلاقى حركة هنا وهناك وناس بتتكعبل فى بعضها وعيال بتتنطط وتقريبا كنت أنا وأخواتى وقرايبى العيال دول
كان رمضان على طول لمة وغالبا كنا بنقضية فى بلدنا وكل قرايبنا اللى زينا مش عايشين فى البلد برضة بيجوا وكانت بتبقى لمه حلوة قوى
وأيام نقضية فى بيتنا وعندنا قرايبنا برضة أو نسافر عند قرايبنا فى أماكن تانية وكان معظم الشهر لمة وهيصه وناس كتيرة وعلشان كده طلعنا كلنا بنحب اللمة دى قوى ومرتبطين قوى بقرايبنا وأنا وولاد وبنات أعمامى وخالاتى وأخوالى بقينا زى الأخوات بالظبط من كتر أرتباط أهالينا ببعضهم ولمتنا فى أوقات كتيرة


مشهد 2
كبرنا شوية وبقى اللى فى الجامعة فى الجامعة واللى بيشتغل بيشتغل وما بقناش فاضين زى الأول وبقى قليل لما نتجمع فى رمضان زى الأول يعنى بسيط قوى لما نسافر عند حد أو حد يجى عندنا وده لأننا كلنا مش عايشين فى مكان واحد ولكن كانت عادتنا كل أخر رمضان قبل العيد بيومين ثلاثة نسافر كلنا وكل الناس اللى مش عايشة فى بلدنا للبلد ونفضل لحد أخر يوم العيد هنااااك ويمكن دى العادة الوحيدة اللى مستمرين عليها لحد دلوقتى شىء مقدس تقضية العيد فى البلد فى وسط العيلة واللمة

مشهد 3
المغرب بيدن وأخويا لسة راجع من شغله والتانى من الجامعة وأنا وماما بنجهز الفطار وخلافه وأخواتى بيجروا من هنا لهنا علشان يصلوا ويجوا نفطر كلنا مع بعض

مشهد 4
المغرب هيدن السنه دى
مفيش صوت مفيش حس مفيش أخويا يجى يهزر معايا مفيش أخويا التانى يطلب منى حاجة
مفيش غيرى أنا وبابا وماما هنفطر كل يوم لوحدنا

مشهد 5
قررت قرار هااااااااام بدل ما هنسافر قبل العيد بيوم ولا أتنين البلد هنسافر قبله بأسبوع كامل وهنقعد لحد العيد
قرار تانى كل أسبوع هاخد بابا وماما ونروح البلد أو عند حد من قرايبنا طالما باقى الناس مشغولة ومش فاضية تيجى
قرار ثالث قررت أخرج ساعة الفطار معرفش بصراحة هعمل إيه بالظبط بس تقريبا ولا بلاش خلوها مفاجأة

مشهد 6
مش لازم نستسلم للوحدة لأنها قريب أو بعيد هتيجى ودى سنه الحياه وعلشان كده قررت أعمل أنا الفرق وأحاول أعمل نفسى ناسية أن أخواتى مش معايا

مشهد 7
أخواتى وحشونى قوى قوى وفيه ناس تانية كمان وحشانى جدااااااااا جدااااااااااااا بس مش قادرة أقول لهم كده ومش عارفة أنا كمان وحشاهم ولا لا
على العموم هشغل نفسى فى رمضان بحاجات كتيرة قوووووووووووى وهدعى كتير ربنا يهدينى ويحققلى اللى بتمناه